#happyfriday

Σίγουρα για εμένα η πιο happy happy happy day ήταν η Τρίτη. Επιτέλους μετά από δύο απώλειες αποκτήσαμε την πολυπόθητη φωτογραφική μηχανή. 

Πώς να μην είσαι happy όταν παίζεις με όλα αυτά τα κουμπάκια και τις λειτουργίες και μαθαίνεις επιτέλους τι είναι αυτό το ISO που έβλεπες στις ρυθμίσεις και το λουλουδάκι στο κουμπάκι ?!?!?! Από την Τρίτη το βράδυ την έχω ξετινάξει!!!

Εσάς τι σας έκανε happy?

Μάθε για το #happyfriday εδώ

#happyfriday

Έφτασε πάλι η happy Friday.  Γρήγορα πέρασε αυτή η εβδομάδα. Έτσι μου φάνηκε τουλάχιστον. Μάλλον θα φταίει ο καιρός. 

Τετάρτη πρωί ξυπνήσαμε μέσα στα χιόνια. Και όχι ξαναλέω δεν μου αρέσει το χιόνι. Δεν θέλω ούτε να το βλέπω. Αλλά η Τετάρτη ήταν για μένα η καλύτερη μέρα για αυτό: 

Όχι δεν το έφτιαξα εγώ αλλά ο μπαμπάς μου. Πάλι καλά μάζεψε το περισσότερο χιόνι από την αυλή-μείον μία δουλειά για εμένα!!! 
Να σας πω την ιστορία behind the scenes. Τετάρτη πρωί, αφού ξυπνήσαμε με τον Κώστα κατά τις 6 και πέρνουμε την πρώτη κρυάδα με το χιόνι που είδαμε, αποφασίζουμε να κατεβούμε στην πόλη (πω πω πως ακούστηκε αυτό λες και μένω στην εξορία) για ανεφοδιασμό ψυγείου αλλά και αποθέματος. Άμα δεν έχω τουλάχιστον 2 κλειστά απορρυπαντικά στην αποθήκη δεν ησυχάζω (true story). Αφήνουμε τα μικρά στους παππούδες, παλεύουμε με το χιόνι και τον πάγο, κάνουμε τις δουλειές μας και γυρνάμε στο χωριό. Μόλις φτάσαμε σπίτι αντικρύσαμε αυτόν τον κύριο. Το έργο του παππού και της εγγονής.

Και τότε θυμήθηκα τη χαρά που έπιανε την αδερφή μου και εμένα όταν χιόνιζε. Και μετά τον μπαμπά να μας φτιάχνει έναν χιονάνρωπο πάνω στο αυτοκίνητο και μάλιστα να κυκλοφορούμε έτσι μεχρι να λιώσει/πέσει/χαλάσει.

Και έτσι χαζοέφτιαξε η μέρα μου. Ευτυχώς χθες είχε ήλιο και το πολύ το χιόνι έλιωσε, έμειναν 5-6 πόντοι που ελπίζω να λιώσουν μέσα στο Σαββατοκύριακο.

Θέλεις να ακολουθήσεις και εσύ το #happyfriday? Δες εδώ πως.

Winter is here

Και πως να μην είναι εδώ. Με τη θερμοκρασία στο μείον...πω πω χάλια...Αν και είναι καλή ευκαιρία να μην βγούμε από το σπίτι (λέμε τώρα). Δεν ξέρω, αλλά δεν συμμερίζομαι τη χαρά μερικών για τα χιόνια. Ίσως φταίει ο αποκλεισμός έστω και λίγων ημερών ίσως φταίει η διακοπή ρεύματος σίγουρα λίγων ημερών. Τα τελευταία χρόνια πάντως με σιγουριά λέω πως ναι, μισώ το χιόνι!! Τώρα οι λάτρεις μπορούν ελεύθερα να βγάλουν τα μαχαίρια τους.

Σας έκανα ένα κολάζ για τις εικόνες που έβλεπα από τα παράθυρα του σπιτιού τις τελευταίες ημέρες. Α! Και από ένα κέικ που έφτιαξα. Κάποιοι ίσως τις είδατε και στο instagram.

Και παρακάτω. Οι παλιές συνήθειες. 

Είχα καιρό να πλέξω. Αλλά από τότε που έβγαλα τα...εχμ...αραχνιασμένα βελονάκια μου, τα χέρια μου πήραν φωτιά. Έπλεκα, έπλεκα και σταματημό δεν είχα. Τι σκουφιά, τι κασκόλ, τι κουβερτάκια, από όλα έχει ο μπαξές!! Θα σας τα δείξω σιγά-σιγά. 

Προς το παρόν σας ετοιμάζω τις οδηγίες για να πλέξετε και εσείς αυτό το λαιμό. Είναι πολύ εύκολος και ένα δώρο εξπρές για κάποιον που αγαπάτε. Και εγώ για δώρο το προορίζω.

Σας χαιρετώ

#happyfriday

Αν εξαιρέσεις μία ελαφριά βρογχίτιδα του μικρού, τον ατελείωτο βήχα της μικρής και όλα όσα συνεπάγονται τι σου μένει; Λίγο η κούραση, λίγο το ξενύχτι, λίγο που με πονάει και εμένα ο λαιμός. Τετάρτη απόγευμα όμως έφτιαξε η διάθεσή μου. Ο Κώστας ήταν στην αυλή. Με φωνάζει και βλέπω αυτό:

Και μετά αυτό:

Τα αρχικά των ονομάτων, τα δικά μας και των παιδιών μας, σχεδιασμένα με το χέρι πάνω στην ιδρωμένη νάϋλον τέντα που έχουμε έξω από το σπίτι. Τόσο μικρό αλλά ικανό να σου αλλάξει τη διάθεση και να σου δώσει κουράγιο να αντέξεις άλλη μία νύχτα ξάγρυπνη!!!


Θέλεις να συμμετέχεις στο #happyfriday? Πέρνα από το Oops...Blogara!

Κοτόπιτα, η εύκολη όμως!

Λίγο πολύ όλοι έχουμε μία συνταγή κοτόπιτας στα τεφτέρια μας. Μια συνήθεια που έχω και τις περισσότερες φορές μου βγαίνει σε καλό είναι να πειράζω τις συνταγές. Όχι επειδή έτσι μου ήρθε, όχι. Απλά τις φέρνω στα μέτρα μου ανάλογα με το τι έχω εκείνη τη στιγμή στο ντουλάπι μου. 

Επίσης μου αρέσουν συνταγές που δεν σε περιορίζουν στη δοσολογία και βάζεις τα υλικά κατά βούληση. Έτσι λοιπόν και εγώ άπλωσα τα τεφτέρια μου, έβγαλα κάποια υλικά έβαλα κάποια άλλα και σας παρουσιάζω μία εύκολη κοτόπιτα. 

Πάμε να δούμε τη συνταγή.

Θα χρειαστείτε:

μισό κοτόπουλο 

ένα φύλλο σφολιάτας

4-5 φέτες μπέικον

διάφορα τυριά τριμμένα

3-4 γεμάτες κουταλιές στραγγιστό γιαούρτι

2-3 κουταλιές γάλα
καλαμπόκι βρασμένο

Πρώτα από όλα βράζουμε το κοτόπουλο και το ξεψαχνίζουμε. Προσπαθώ πάντα να έχω κομμάτια και όχι να διαλύω τελείως το κοτόπουλο. Σε ένα μπολ ανακατεύω το μπέικον, τα τυριά, το γιαούρτι, το καλαμπόκι και το γάλα. Προσθέτω και το κοτόπουλο και ανακατεύω καλά. Σε ένα ταψάκι βάζω λίγη μαργαρίνη και απλώνω από πάνω το φύλλο σφολιάτας. Ρίχνω και τη γέμιση και σκεπάζω "όπως-όπως" (για πιο ρουστίκ αποτέλεσμα!!!) με τα περισσεύματα από το φύλλο.Ψήνω μέχρι να ροδίσει η σφολιάτα. 

                              

Αυτό ήταν. Πείτε μου δεν ήταν εύκολη; Άμα την φτιάξετε πείτε μου εντυπώσεις.

Καλή επιτυχία! Σας χαιρετώ!

#happyfriday

Χαρούμενη Παρασκευή. Γενικά οι Παρασκευές ήταν οι αγαπημένες μου από τότε που πήγαινα σχολείο. Τελείωνε το σχολείο και περίμενα να τελειώσω και το φροντιστήριο και έπειτα να κάνω την προετοιμασία για τη Δευτέρα και ήμουν ελεύθερη για το Σαββατοκύριακο. Ακόμα και τώρα που είμαι full-time μαμά και δεν δουλεύω η Παρασκευή σαν να με ξεκουράζει. Γιατί όμως είμαι χαρούμενη αυτή την Παρασκευή. Ελάτε να δείτε ή μάλλον να ακούσετε. 

Τα τελευταία χρόνια μαγειρεύω με γκάζι, για πολλούς λόγους. Δύο εξ αυτών είναι η ταχύτητα και η οικονομία. Δεν συγκρίνεται το κόστος (ήτοι 13 ευρώ ανά δυόμιση με τρεις μήνες) του να μαγειρεύεις κάθε μέρα ένα φαγητό για το μωρό και ένα για εμάς τους υπόλοιπους με το κόστος του ηλεκτρικού. Βέβαια έναν φόβο τον έχω για το αν μπήκε καλά η φιάλη. Σήμερα άλλαξε ο Κώστας τη φιάλη και βάζω και εγώ το φαγητό μου ωραία ωραία να βράζει. ώσπου ξαφνικά ακούω έντονο βουιτό από την κουζίνα τρέχω και βλέπω φλόγες πάνω στα μάτια. Το άτιμο το καλώδιο σύνδεσης είχε μετακινηθεί και ήταν έτοιμο να καεί. Μέσα στον πανικό φωνάζω ένα Κώστααααααααααααααα ενώ ταυτόχρονα κλείνω τη φιάλη και τα μάτια. Έρχεται και ο Κώστας και μόλις συνήλθαμε πήρε να αλλάζει το καλώδιο ενώ μας πιάνουν σπαστικά γέλια. Γιατί?? Έτσι όπως έτρεχε από την αυλή να μπει στο σπίτι, πατάει ένα από τα παιχνίδια που ήταν στο πάτωμα παραπατάει κοντεύει να διπλωθεί και μόνο που δεν πήγε να σκάσει με το κεφάλι στη φιάλη προσπαθώντας να κρατήσει ισορροπία. Ακόμα και τώρα που το γράφω με έχουν πιάσει τα γέλια. Και τελικά δεν έπεσε!!

Εκ των υστέρων είχε πλάκα αν εξαιρέσεις τις φλόγες.

Aν θέλεις να συμμετέχεις και εσύ στο Happy Friday δεν έχεις παρά να περάσεις από το Oops...Blogara! να διαβάσεις πως ξεκίνησε η όλη ιστορία σε αυτήν εδώ την ανάρτηση.

Μία σύντομη καλημέρα

Καλημέρα καλημέρα...πέρασαν και οι γιορτές. Το σπίτι είναι βομβαρδισμένο, κάποια στιγμή μέσα στη μέρα οι στολισμοί θα μαζευτούν και θα γυρίσουμε στη σειρά μας. Ο αέρας που χτυπάει τα παράθυρά μου με παρακινεί για άραγμα και χουχούλιασμα αλλά το φαγητό με περιμένει. Στη φωτό βλέπετε τη νέα μου συνήθεια. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία κούπα γαλλικό καφέ. Δεν έπινα είπα να το ξεκινήσω και αυτό και όλως παραδόξως μου δίνει ενέργεια συν αυτό το άρωμα που πλανιέται διακριτικά στην ατμόσφαιρα.Καλημέρααααα.

Γεμιστό φιλέτο κοτόπουλου

Για το 2016 ένας από τους στόχους μου είναι να οργανωθώ και σε επίπεδο blogging. Κάθε εβδομάδα θα δημοσιεύω μία αγαπημένη και δοκιμασμένη συνταγή. 

Για σήμερα σας έχω το κυρίως πιάτο που έφτιαξα για την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, το οποίο όμως το φάγαμε το βράδυ της Πρωτοχρονιάς μιας και οι τέσσερίς μας ήμασταν άρρωστοι (yeah! τέτοιο timing!) και περιμέναμε πότε θα πάει 12 να κόψουμε τη βασιλόπιτα και να πάμε για ύπνο (αφού δεν την κόψαμε από τις 10 πάλι καλά)

Η συνταγή είναι από αυτούς τους αχταρμάδες που φτιάχνω στο μυαλό μου και ευτυχώς τις περισσότερες φορές πετυχαίνουν.

Αυτή τη φορά σκέφτηκα να φτιάξω κάτι σε κοτόπουλο γιατί είχαμε σκάσει από τα χοιρινά και τα πρόβεια τις προηγούμενες μέρες. 

Πάμε να δούμε τη συνταγή.

Θα χρειαστούμε
Μαρινάδα:
4 γεμάτες κουταλιές της σούπας στραγγιστό γιαούρτι
2 κ.γ. πάπρικα γλυκιά
Αλάτι και πιπέρι
Για το κοτόπουλο:
4 φιλέτα κοτοπουλο
8 λιαστές ντομάτες
8 μπαστουνάκια ημίσκληρο τυρί (εγώ έβαλα ένα από Μυτιλήνη)

Ετοιμάζουμε τη μαρινάδα. Αφού ανοίξουμε τα φιλέτα βάζουμε τα υλικά σε ένα μπολ μαζί με τα φιλέτα τα ανακατεύουμε όλα μαζί και τα αφήνουμετουλάχιστον μια ώρα στο ψυγείο.
Βγάζουμε τα φιλέτα από το ψυγείο και βάζουμε σε κάθε ένα από δύο λιαστές ντομάτες και δύο μπαστουνάκια τυρί. Τυλίγουμε και ασφαλίζουμε με οδοντογλυφίδες. Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο και σκεπασμένο ταψί με αλουμινόχαρτο. Αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο προς το τέλος ίσα ίσα να πάρουν λίγο χρώμα (όσο χρώμα μπορεί να παρει το γιαούρτι). Ιδανικά τρώγονται ζεστά. 
Καλή σας όρεξη!

Καλή χρονιά!

Καλή μας χρονιά!! Ο νέος χρόνος να είναι γεμάτος πρώτα από υγεία, ευτυχία και αγάπη!! Πώς είστε; Συνήλθατε από τη βαβούρα των ημερών; Εγώ δεν ξέρω γιατί αλλά μόλις περνάει η Πρωτοχρονιά, κάτι με πιάνει και θέλω να μαζέψω τους στολισμούς και όλα αυτά τα τσιμπράγκαλα!! Τέλος πάντων, γούστα είναι αυτά.

Θέσατε τους στόχους σας για φέτος. Εγώ από νωρίς νωρίς. Πάρτε μία ματιά. 
1. Να μην φωνάζω στα παιδιά μου, (στο πρώτο δηλαδή γιατί το δεύτερο είναι μωράκι ακόμα, τι μπορεί να κάνει χι χι!)
2. Να είμαι πιο οργανωμένη σε επίπεδο υγείας, (κάτι εξετάσεις που αμελλώ εδώ και καιρό πρέπει να γίνουν) σε επίπεδο νοικοκυριού, καθημερινότητας και τέλος του blog,
3. Να αποταμιεύω κάθε μέρα τουλάχιστον ένα ευρώ. Όταν μαζευτεί το ποσό θα πάρω τη φωτγραφική που έβαλα στο μάτι. Σκέφτηκα το ενα ευρώ γιατί όπως και να το κάνουμε ένα ευρώ κάπου θα υπάρχει στο σπίτι!
4. Μέχρι το τέλος του 2016 να πάμε με τον Κώστα το ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη που λέμε εδώ και τέσσερα χρόνια. Ελπίζουμε φέτος να είναι η χρονιά του!

Αυτά είναι τα κυριότερα. Έχω και άλλα στο μυαλό μου, βέβαια, τι θα γίνουν από όλα αυτά δεν ξέρω, θα το δούμε. Πάντως αν κρίνει κανείς από τις δύο αντζέντες που έχω στα χέρια μου και άλλη μία που θα έρθει στα χέρια μου τις επόμενες μέρες, την οργάνωση την έχω πάρει στα σοβαρά. Η μία ήταν δώρο με τον Jacobs γαλλικό μου και η άλλη με το περιοδικό shape. Αυτήν την έχω ξεψαχνίσει!!! Στην πρώτη μάλλον θα γράφω για την αποταμίευση.

Εσείς βάλατε τους στόχους σας για φέτος;