Ένα γλυκό αντίο...

Πολύ μελό ο τίτλος, δε βρίσκεται!!
Κάθομαι που λέτε απέναντι από το δέντρο μας και το κοιτάω και σκέφτομαι πόσα έγιναν μέσα σε αυτή τη χρονιά. Πόσα από αυτά έγιναν με τη θέλησή μας και άλλα που μας τα επέβαλλαν. Και κάπου εκεί σταμάτησα αυτή την εσωτερική ανασκόπηση καθώς μου ήρθε να φάω κάτι γλυκό. Άλλο που δεν ήθελα δηλαδή, τέλος πάντων.

Όταν αναφέρομαι σε γλυκό εννοώ σοκολάτα. Γιατί καλό το κανταίφι με το σιροπάκι του αλλά αν δεν γεμίσεις το στόμα σου και την κοιλιά σου με λιπαρά -καλά ή κακά- δεν έχει σημασία, δεν νιώθεις ότι έφαγες γλυκό κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Μέσα από έναν αχταρμά που έκανα στο μυαλό μου σας παρουσιάζω την πιο τέλεια συνταγή για ρόφημα σοκολάτας. Ταιριάζει και με το κρύο που κάνει δεν νομίζετε. Τώρα που σας γράφω πάντως, έξω χιονίζει...

Θα χρειαστείτε:
50 γρ κουβερτούρα
100 γρ γάλα
50 γρ κρέμα γάλακτος
λίγη κανέλα

Ζεσταίνουμε το γάλα με την κρέμα γάλακτος. Το ρίχνουμε πάνω από την κουβερτούρα και ανακατεύουμε μέχρι να γίνει ένα λείο ρευστό μείγμα. Προσθέτουμε και την κανέλα. Σςςς...αυτό θα είναι το μυστικό μας. Θα δώσει τέλεια γεύση και άρωμα, κανείς δεν θα το καταλάβει αρκεί να μην ρίξετε όλο το βαζάκι. Σερβίρουμε σε κούπες. Αν έχετε και χριστουγεννιάτικες ακόμα καλύτερα. Εγώ είχα κάποια ατυχή περιστατικά (ααααχχ) και βολεύτηκα με αυτή που φαίνεται και λίγο vintage. Δεν πειράζει τη δουλειά της την κάνει.

Τώρα αρκεί να βάλετε μία ταινία και να καθήσετε αγκαλιά με τη σοκολάτα και τις κουβέρτες σας στον καναπέ.

Είναι ο πιο γλυκός τρόπος να πούμε αντίο στη χρονιά που φεύγει διώχνοντας παράλληλα με τη γλύκα της σοκολάτας οποιαδήποτε πίκρα είχε το 2015, με τη ελπίδα ότι η χρονιά που έρχεται θα μας γεμίσει γλυκές στιγμές σαν...σοκολάτα!!

DIY Χριστουγεννιάτικη γιρλάντα

                                 

Φέτος πρώτη χρονιά έφτιαξα κάτι σχετικό με τα Χριστούγεννα. Όχι ότι με έπιασε το πνεύμα των Χριστουγέννων, όχι. Πέρα από το δέντρο και τα μελομακάρονα άντε και καμιά θεματική ταινία δεν συμμερίζομαι όλον αυτόν τον ενθουσιασμό. Φέτος όμως και μετά από πολύυυυυυ pinterest μπήκα και εγώ σε mood. Και αφού έφαγα τον κόσμο να βρω τσόχα έτσι όπως την ήθελα με υπερηφάνια σας παρουσιάζω τη γιρλάντα μου.

Η κατασκευή της είναι πολύ εύκολη. Μερικά κομμάτια τσόχας και λίγες κλωστές κεντήματος και το αποτέλεσμα με αποζημίωσε μία ώρα μετά. Αφού σχεδίασα πάνω στην τσόχα τα δεντράκια τα έκοψα γύρω γύρω. Έκοψα και τις καρδούλες και τους κορμούς. Η αρχική ιδέα ήταν να φτιάξω μόνο τα δεντράκια με τις καρδούλες. Αλλά έτσι όπως κοίταζα εεε στο πάτωμα τα κομμάτια που εεε πετούσα κάτι μου έμοιασε με δέντρο. Αυτό το μεγάλο τρίγωνο εννοώ. Το σουλούπωσα λίγο και αφού το δούλεψα λίγο στο μυαλό μου πήρε αυτή τη μορφή. Και έτσι και έκανα και πέντε μικρότερα για τα διάκενα. Για κορδέλα θα προτιμούσα κόκκινη αλλά η κίτρινη ήταν η μόνη που είχα. 

Ήθελα να κρεμάσω και τσόχινα στρόγγυλα στολίδια με κεντημένο το "Merry X-mas" και αν και πολλοί με θεωρούν master στο κέντημα δεν κατάφερα να βγάλω ένα αποτέλεσμα που να μου αρέσει...οπότε και το άφησα...

Πολύ θα ήθελα να ανεβάσω το pattern για το όλο concept αλλά...δεν ξέρω πως. Όποιος μπορεί αν βοηθήσει.

Τέλος πάντων, παιδεύτηκα πολύ που θα την κρεμάσω και κατέληξε μετά από κάποιες αποτυχημένες θέσεις πάνω από την πόρτα του μπάνιου.

Σας έχω άλλη μία κατασκευή, πολύ πιο εύκολη.
Προς το παρόν σας χαιρετώ.

P.S.: Μην με παρεξηγήσετε για τις φωτογραφίες, βρήκα ένα πρόγραμμα που έχει διάφορα τέτοια τρελούτσικα και είπα να πειραματιστώ. 

DIY μπομπονιέρες

Όλο θέλω να γράψω και όλο το αναβάλω...τέλος πάντων. Με τη νέα χρονιά ελπίζω να το βάλω και αυτό σε ένα πρόγραμμα. 

Προς το παρόν προετοιμαζόμαστε για τη βάπτιση του μικρούλη που θα γίνει δύο μέρες μετά τα Χριστούγεννα. Μες στο καταχείμωνο, αλλά είναι ωραίο να παίρνει κανείς το όνομά του την ημέρα εορτής του. Και ενώ με τον άντρα μου είχαμε συμφωνήσει τι θα κάνουμε κατά έναν περίεργο τρόπο κατάφερα μόνο τις προσκλήσεις να φτιάξω. Πάνε οι στολισμοί και όλα αυτά τα τρελούτσικα. Δεν πειράζει όλα για κάποιο λόγο γίνονται. 

               

Σας έλεγα λοιπόν για τις προσκλήσεις που για την ακρίβεια είναι πρόσκληση και μπομπονιέρα μαζί. Ήθελα κάτι παιδικό μεν αλλά διαχρονικό. Και αυτά τα ποδηλατάκια ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Τα παρήγγειλα από το ίντερνετ και το κόστος του ήταν κάτι λιγότερο από 15 ευρώ. Να τονίσω πως είναι ξύλινα. Μαζί με διάφορες κορδέλες από το jumbo, άπρη γάζα και τρία κουφέτα έκαστη, το συνολικό κόστος δεν ξεπέρασε τα 20 ευρώ, για 30 μπομπονιέρες. Την πρόσκληση -άλλη πονεμένη ιστορία- την έγραψα μόνη μου. Δεμένη με μία από τις κορδέλες ήρθε και έδεσε. Το αποτέλεσμα μου άρεσε πολύ. Σκέφτομαι να κολλήσω μαγνητάκι από πίσω και να την έχω στο ψυγείο.

Κατά τα άλλα οι μέρες μας από την τελευταία φορά που σας έγραψα κυλάνε ήσυχα. Αν εξαιρέσω μία ουρολοίμωξη που ταλαιπώρησε τη μικρή, βέβαια.

Για τη βάπτιση τα έχουμε όλα έτοιμα, εεε εκτός από τα φαγητά φυσικά. Να περάσει και αυτό να χαλαρώσουμε. 

Πλησιάζουν και τα Χριστούγεννα και εγώ ακόμα να στολίσω. Γενικά δεν με πολυπιάνει αυτό το πνεύμα και νομίζω ότι το έχω μεταλαμπαδεύσει και στη μικρή μου που δεν ενθουσιάζεται με τίποτα από αυτά. Σκέφτομαι να φτιάξω μελομακάρονα σήμερα και από αύριο τους στολισμούς. 

Ελπίζω τουλάχιστον να μην είναι άσπρα τα Χριστούγεννα γενικά ο χειμώνας γιατί κάτι με πιάνει....παλαιό κατάλοιπο.

Θα επανέλθω με τις χριστουγεννιάτικες κατασκευές μας. Μέχρι τότε σας χαιρετώ.